سیاست خارجی در خلاء و محرمانه به جایی نمی رسد

 نکته بعدی مواضعی است که وزیر خارجه در خصوص هولوکاست و مسائل دیگر گرفت. فکر می کردند که این لبخند سودی دارد که این هم بی فایده بود. یکی دیگر از مسائل این است که مردم از دید این تیم مذاکره کننده نامحرم هستند، نخبگان نامحرم هستند، نمایندگان مجلس نامحرم هستند و لذا  مفاد اصلی این توافق نامه ارائه نمی شود.

 اخیرا هم خانم وندی شرمن رسما اعلام کرد آنچه در جلسه گذشته، توافق شده است تا 4 ماه آینده توسط هیچ کدام از اعضا حاضر در جلسه منعکس نشود. البته این خانم اطلاعات را به دست دشمن ایران یعنی اسراییل داد.

 اینکه مسئولان و نمایندگان مجلس که نماینده ملت هستند را توجبه نکنیم و به نخبگان دانشگاهی احترام نگذاریم و نگوییم چه اتفاقی افتاده است؛ مجلس، دولت، نخبگان دانشگاهی و مردم نمی توانند از این سیاست خارجی پشتیبانی کنند.

 سیاست خارجی در خلاء و سیاست خارجی بدون حمایت مردمی به نتیجه نمی رسد! لذا سیاست خارجی تا این لحظه به حسب ظاهر لبخند بوده است اما با کمال تاسف باید گفت که دستاوردهای 10 سال گذشته انرژی هسته ای را از دست داده است و وارد مرحله دوم و خطرناکی شده که دشمن اراده اش را در سیستم موشکی و دفاعی ایران تحمیل کند و سراغ ادعای واهی و حقوق بشری و غیره رفته است، لذا من افق روشنی را برای سیاست خارجی موجود نمی بینم و متاسفانه باید بگویم که سیاست خارجی موجود راه به جایی نخواهد برد و پیشاپیش مشخص است این سیاست خارجی به عزت جامعه ما نمی انجامد.

  هیچ استادی حاضر نیست در دانشگاه و در یک مناظره «منطقی» از این توافق نامه دفاع کند

 این موضوع تقریبا برای همه ملموس است و با توجه به دعوت از جامعه سراسری دانشگاهی کشور برای دفاع از تیم مذاکره کننده هسته ای، کماکان هیچ استادی نیست که بتواند در کف دانشگاه و در یک مناظره «منطقی» از این توافق نامه دفاع کند و پیش بینی من این است که در روزهای آینده به سمت بسته شدن شرایط  نقد و بررسی این توافق نامه پیش می رویم و کار به جایی می رسد که در این زمینه کسی نباید صحبت کند و اگر این اتفاق بیفتد و اگر دستگاه امنیتی کشور وارد شود و نگذارند کسی صحبت کند موضوع زیر زمینی می شود و زیر زمینی شدن قضیه به شایعه بیشتر دامن می زند و به ضرر دستگاه دیپلماسی کشور خواهد بود.

 خود دستگاه دیپلماسی کشور که موضوع را برای مجلس، دانشگاهیان و مردم شفاف نمی کند، کسانی هم که قرار است از این مقوله دفاع کنند هیچ چیزی در دست ندارند و نمی دانند توافقات چه بوده است و این حرفی که خانم وندی شرمن زده است که قرارداد تا 4 ماه دیگر محرمانه بماند، این یعنی چه؟ ما تا کجا را تعهد داده ایم. من 10 سال  پیش این موضوع را زمانی که سایت های ما پلمپ شده بود توضیح دادم و به ورزش جوجیتسو و ورزشهای کره ای و ژاپنی استناد می کردم. بند انگشت را اگر رو به بالا بپیچانیم در قاعده مکانیک و اهرم ها می شکند و بند بعدی را با خود می آورد و بندهای بعدی و آرنج لذا در جوجیتسو با فشار دادن یک انگشت یک فرد 80 کیلویی را زمین گیر می کنند.

  توافقنامه ژنو یقه ما را دست دشمن داد

 ما در پرونده هسته ای بند انگشتمان را دست دشمن داده ایم و حالا سراغ محور دوم رفته است و می گوید موشکهایتان و محور سوم می گوید حقوق بشر. در دفعه قبل نیز ما تذکر دادیم اما پلمپ شد سپس نظام ایستاد و رفع پلمپ کرد و تا سوخت 20 درصد هم رفتیم. شهید شهریاری و دانشمندان هسته ای ما را در این زمینه به خودکفایی مطلق رساندند. دشمنان در مقابل ما 2 عملیات ویژه انجام دادند. دشمن ابتدا با ویروس اکستاکس نت سانتریفیوژها را آنقدر دورشان را تند کردند که بعضی از آنها ذوب شدند که خسارت مالی بالا داشت اما نتوانست نتیجه دهد.

 لذا تروریسم سایبر را کنار گذاشتند و سراغ تروریسم مستقیم آمدند و کف خیابان دانشمندان ایرانی را شهید کردند. در فاز بعدی گفتند حمله نظامی می کنیم تاسیسات را از بین می بریم آن زمان دست ایران آزاد بود. هم انرژی هسته ای را پیش می بردیم هم هر وقتی می خواستند اقدامی کنند می توانستیم مقابله کنیم. اما الان در تاسیسات اراک بر اساس متن توافق امکان فعالیت نیست. الان یقه ما دست دشمن است. دیپلماسی که دست ما را به دست حریف بدهد، معلوم است که در نهایت بتواند دست ما را آزاد کند، این معلوم است نتیجه اش چه خواهد بود. 

  قبلا هم گفتیم «گفتگوی تمدنها»، بعد محور شرارت شدیم

  مردم امید به مذاکرات نبندند که پس از مذاکرات وضعشان خوب می شود چون اقتصاد غرب فروپاشیده تر است. لذا این دوران هم دوره ای است برای افشای بی اعتمادی بیشتر ما به آمریکا که آمریکا قابل اعتماد نیست.

 یک بار دیگر 10 سال پیش به غرب گفتیم شما خوب هستید و در سازمان ملل گفت و گوی تمدن ها را مطرح کردیم و 150 کشور رای دادند و سال 2001 سال گفت و گوی تمدن ها شد و آمریکا همان سال ما را به عنوان محور شرارت معرفی کرد. ما در دنیا حرفی زدیم و به عنوان گفت و گو،به عنوان صلح و آنها ما را در لیست محور شرارت قرار دادند.

  امسال گفتیم هولوکاست بوده و واقعا 6 میلیون یهودی را اروپایی ها در کوره ریختند و سوزاندند و چون آلمانی ها این کار را انجام داده اند فلسطینی ها کشورشان غصب شود، اصلا شما درست می گویید ولی آنچه در کاخ سفید ورد زبانشان است، «گزینه های روی میز است». لذا این گزینه ها روی میز است که به تعبیر رهبری فرمودند که مثلا چه غلطی می خواهید بکنید. وزیر خارجه ایران نمی داند اما 67 درصد انرژی جهان در اطراف ایران است اما اگر جمهوری اسلامی اراده کند و مورد تعرض قرار گیرد این انرژی یک قطره اش هم به جای دیگر ارسال نمی شود.

 انگار وزیر خارجه ما روی کره زمین نبود و نمی داند در 4 جنگ نیابتی آمریکا را شکست دادیم

 گویا وزیر خارجه ایران آن زمان در ایران و کره زمین نبود و خبر نداشت که 4 تا جنگ اتفاق افتاد که به آن  proxy war  گفتند که یعنی جنگ نیابتی. آمریکایی ها گفتند در جنگ 33 روزه حزب الله لبنان بود به نیابت از ایران و اسرائیل به نیابت از آمریکا و غرب بود که حزب الله پیروز شد.

 دیگری در جنگ 22 روزه غزه. وزیر خارجه نمی داند که در باریکه غزه که عرضش حداکثر 2 کیلومتر و طولش حداکثر 40 کیلومتر ارتش افسانه ای اسرائیل می خواست آنجا را نابود کند. اعلام شد جنگ نیابتی بوده است و حماس و جهاد اسلامی به نیابت از ایران و اسرائیل به نیابت از امریکا. باز گفتند ایران پیروز شده است. در جنگ سوم که در سال 91 و در ماه محرم بود 8 روز جنگ شد. محمد مرسی و رجب طیب اردوغان مدعی بودند که  کار از دست ایران در آمده و گفتند ما مدافع فلسطبن هستیم ایران 4 روز را نظاره گر بود و در حالی که ملت فلسطین در حال قتل عام بود.

 جریان حماس هم سمت محمد مرسی و ترکیه رفته بود. چهار روز اول ملت فلسطبن را قتل عام کردند. چهار روز دوم راکت هایی 333 میلمتری فجر ایران از غزه به تل آویو شلیک شد و گنبد سیستم دفاعی اسرائیل را شکافت و به تل آویو اصابت کرد. اسرائیل از آمریکا خواست وارد ماجرا شود و این جنگ را تمام کند.

 وزیر خارجه ایران به جای توجه به اصول استراتژیک در دیپلماسی، به دنبال فیس بوک بازی است

 همان موقع قسمتی که همواره تلویزیون پخش می کرد این بود که رهبر انقلاب فرمودند هر کجا اسرائیل باشد یک طرف مقابلش ایران است. وزیر خارجه ایران گویا در ایران و کره زمین نبود و خبر نداشت که در proxy war  ایران  بود که پیروز شد. همین الان 34 ماه است آمریکا، اروپا، ترکیه، قطر، اسرائیل ،عربستان و اردن تلاش کردند تا سوریه سقوط کند اما ایران جلویش را گرفت. لبنان و فلسطین هم همینطور.

  ما ایستادیم و مقاومت کردیم و صحنه را طوری مدیریت کردیم که صدام که دشمن ما بود را یک دشمن دیگر ما یعنی امریکا نابود کرد. به اصل استراتژیک سونتزو عمل کردیم که می گوید با دشمنتان نجنگید به دشمنتان حمله نکنید بلکه به مبانی اش حمله کنید.

 اما اینها را که وزارت خارجه ما نمی داند، بنده خدا وزیر خارجه ما  فکر می کند در فیس بوک صفحه راه بیندازد (تشویق دانشجویان) و ما به جوانمانمان بگوییم که اگر در فیس بوک صفحه ای درست کردی آنجا سازمانی است به نام NSA  روزی همه اطلاعات را می دزدد،3.5 میلیارد پیام را می دزدد از طریق موبایل و شبکه های اجتماعی.

 اولین کاری که این دولت کرد همایش هالیوودیزم و افق نو را تعطیل کرد

  اما وزیر خارجه ما NSA و آمریکا را تهدید نمی داند چون آنجا درس خوانده و بزرگ شده است و آن سیطره را قبول دارد. ایشان شناختی از توان استراژیک جمهور اسلامی ندارند. یکی از دوستان اینها (محمود سریع القلم) می گفت باید سیاست خارجی پوپولیستی را از کف جامعه جمع کرد.کی گفته است لبو فروش و راننده تاکسی در سیاست خارجی دخالت کنند؟ مردم در روز 22 بهمن 50 میلیون کف خیابان ها راهپیمایی کردند و گفتند گزینه روی میز ما شهادت است. این دوستان می گویند کلا رسانه ها و منتقدان ساکت باشند، هولوکاست را کاری نداشته باشند، لذا اولین کاری که این دولت کرد همایش هالیوودیزم و افق نو را تعطیل کرد.

 وقتی که جان کری می خواهد نتایج مذاکرات را بخواند عناصر ضد جمهوری اسلامی و ضد دولت ایران  را پشت سرش در دوربین نشام می دهد و با این کار می خواهد بگوید آن کسی که از دید من معتمد و قابل اعتماد است ضد انقلاب ایران است. دوستان وزارت خارجه ما اعتقاد دارند در مذاکره هرچیزی که در آستین داریم باید رو کنیم. در حالی که وقتی پای میز مذاکره می رویم باید آستین مان پر باشد.

 کشور روسیه با پرونده هسته ای ایران 12 سال است معامله می کند. برای مثال می گویند آقا ما در کشورمان کاری می کنیم کسی هولوکاست را نگوید اما قیمت این که کسی هولوکاست را نگوید چقدر است؟ می گویند همه بدهی ها را می دهیم. اما نباید بپذیریم. باید سر اینها در مذاکرات معامله کرد نه اینکه خودمان دو دستی همه چیز را تقدیم کنیم. دوستان 10 سال پیش ابتدا دست هایشان را خالی کردند و رفتند پای میز مذاکره و این بار هم با دست خالی رفتند. یعنی خودشان دست خودشان را قبل مذاکره خالی می کنند.

   ماحصل 8 سال تلاش امثال شهید شهریاری و احمدی روشن را دودستی تقدیم دشمن کردیم

  آنچه که دادند ماحصل تلاش سالهای قبل بود. امثال شهید شهریاری و احمدی روشن ما را به سوخت 20 درصدی رساندند و دوستان تیم مذاکره کننده گفتند بفرمایید آنچه خودمان تولید کردیم را کنار می گذاریم؛ دیگر چه؟ غرب موضوع موشک ها را مطرح کرد موشک را هم که این دوستان تولید نکردند حسن طهرانی مقدم تولید کرده بود. موشک ها را هم می دهیم! البته طرف غرب به این راضی نیست و می گوید حزب الله لبنان را کنار بگذار، حجاب خانم ها در خیابان را کنار بگذار و ... این سیاست خارجی به هیچ نتیجه ای نمی رسد.

  شرایط ما قبل تسلیت است!

 امروز به این دوستان می گوییم ما از انرژی هسته ای که 10 سال پیش برایش شهید نداده بودیم دفاع کردیم. این بار دیگر بر نمی گردیم. لبخند دیپلماتیک باید پشتوانه داشته باشد ما که چرخ سانتریفیوژها را متوقف کردیم تا زندگی مردم بچرخد. اثر عمومی این باید دیده شود چون سیاست اقتصادی بر اساس این سیاست خارجی بنا شده است لذا این نتیجه حاصل نشده است. پس به تعبیر امام  جمعه تهران که گفتند بابت اتفاقات هسته ای باید تسلیت گفت؛ شرایط ماقبل تسلیت است ...صبر کنید!

منبع: گروه سیاسی رجانیوز

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: